کاهش تنوع زیستی و آلودگی‌های زیست‌محیطی، چالش‌های عمده‌ای در بخش کشاورزی هستند که ایمنی و امنیت غذایی را همواره تهدید مینمایند. برنامه مدیریت تلفیقی آفات یکی از جامع‌ترین راهکارها برای حفظ محیط زیست و تولید غذای سالم محسوب می‌شود که عمدتا با ترکیب شیوه‌های غیرشیمیایی (زراعی، مکانیکی، فیزیکی، بیولوژیکی) و در شرایط ضروری شیمیایی به‌عنوان یک فناوری پایدار شناخته می‌شوند. امروزه، در دوره‌های آموزشی-ترویجی کشاورزی این راهبرد به‌عنوان سیاستی سازگار با محیط‌زیست جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است. بررسی و مشاهدات میدانی حاکی از گذار از رویکرد شیمیایی به راهبرد غیرشیمیایی و زیستی در کنترل آفات به روش تلفیقی است. به‌عبارت دیگر، شالی‌کاران در مسیر این گذار به شیوه‌های پایدار و مبتنی بر مدیریت تلفیقی آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز گام برداشته‌اند. بهره‌گیری از چنین روش‌های غیرشیمیایی علاوه بر کاهش وابستگی به مصرف سموم شیمیایی، اقدامی مؤثر در جهت ارتقاء سطح سلامت و امنیت غذایی محسوب می‌شود. با این‌حال، استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی همچنان رواج دارد و این امر لزوم ارتقای سطح آگاهی و دانش کشاورزان و برطرف کردن موانع اجرای این راهبرد را دوچندان می‌سازد.
)