جهت افزایش بهره‌وری در اراضی شالیزاری شمال، کاشت چند محصول در طول سال ضروری است. آیش بودن اکثر شالیزارهای شمال کشور در بیش از نیمی از سال، مساعد بودن دما و بارندگی پس از برداشت برنج تا نشاء دوباره آن در سال آینده، کوتاه بودن طول دوره رشد برنج و وجود خاک‌های حاصلخیز موجب می‌شود که شالیزارها پتانسیل بالایی برای استقرار شیوه‌های چندکشتی داشته باشند. سیستم‌های چندکشتی برنج را می‌توان به‌عنوان ترکیبی از شیوه‌های کشاورزی توصیف کرد که شامل برنج به‌عنوان محصول اصلی و به دنبال آن کشت سایر محصولات در بستر شالیزار است. در سالیان اخیر به‌علت کمبود نزولات جوی در کشور و کاهش منابع آب زیرزمینی، توجه جدی به تغییر الگوی کشت از سیاست‌های اصلی وزارت جهاد کشاورزی محسوب می‌شود. با توجه به این که اکثر الگوهای کشت پاییزه در شالیزار، بدون مصرف آب و به‌صورت دیم می‌باشد، بنابراین اجرای چندکشتی در اراضی شالیزاری یکی از مهم‌ترین راهکارها برای بهره‌وری اصولی از آب و خاک کشاورزی است. از سویی وجود سطح زیرکشتی با حدود 590هزار هکتار شالیزار در استان‌های شمالی کشور، لزوم بهره‌برداری بهینه به‌منظور تولید محصولات کشاورزی و افزایش تولیدات ملی امری ضروری است. بدین منظور اجرای سیستم‌های چندکشتی با محصولاتی مانند غلات، حبوبات، دانه‌های روغنی، کودهای سبز، سبزیجات و غیره به‌عنوان کشت دوم در تناوب با برنج توصیه می‌شود.
)