کاربرد زغال زیستی (بیوچار) به عنوان یک ابزار چند منظوره و پایدار در زراعت برنج

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

2 گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

چکیده

کشت متمرکز در کشاورزی طی چند دهه گذشته، سرعت زیادی به خود گرفته است .با وجود آن که کشاورزی رایج باعث بهبود قابل توجه عملکرد گیاهان زراعی شده، ولی افزایش شدید مصرف انواع نهاده‌ها (به‌ویژه کود شیمیایی نیتروژن) را نیز به‌همراه داشته است. این موضوع باعث بوجود آمدن مشکلات اکولوژیکی و زیست‌محیطی نظیر آبشویی نیتروژن می‌شود. اخیرا توجه رو به افزایشی به زغال زیستی به‌عنوان یک فن‌آوری پایدار برای بهبود حاصلخیزی خاک، کارایی مصرف عناصر غذایی و افزایش رشد و عملکرد گیاه زراعی شده است. علاوه بر برگشت حجم عظیمی از کربن به خاک و جلوگیری از انتشار آن به اتمسفر، پایداری زغال زیستی در خاک، که تا هزار سال تخمین زده شده است، از یک سو و بالا بودن ظرفیت نگهداشت عناصر غذایی آن از سوی دیگر باعث شده است تا بتوان از زغال زیستی به‌عنوان وسیله‌ای برای حفظ عناصر غذایی و کاهش انتشار آنها به محیط سود جست و به این ترتیب گامی به سوی کاهش مصرف نهاده و پایداری سیستم‌های تولید برداشت. 

کلیدواژه‌ها